Η Ελλάδα του σήμερα, σε τίποτα δεν θυμίζει μια Ελλάδα του μέλλοντος, της τεχνολογίας, της προόδου.
Θυμίζει Ελλάδα, άλλων εποχών, που τα παιδιά πεινούσαν και η μάνα τους για να τα ξεγελάσει, τα τάιζε, ζεστό νερό για σούπα, ζαχαρώνερο και ότι άλλο μπορούσε να βρει.
Θυμίζει Ελλάδα, που ζει στο κατώφλι του «πολέμου», με τους εκατοντάδες νεκρούς, από αυτή τη κρίση…
Μιλάνε για θυσίες για να αναπτυχθεί η χώρα μας, να πάει μπροστά, αλλά αυτό που έχουμε σήμερα δεν είναι παρά μόνο πείνα, φτώχεια, εξαθλίωση, χαμένη αξιοπρέπεια, κατάθλιψη, αργός θάνατος, αυτοκτονίες…