Είναι, εδώ και κάμποσο καιρό που λαμβάνω κάποια e-mails, δήθεν ειδήμονες των Ελληνικών πραγμάτων οι οποίοι…
Category: Γνώμες
Γνώμη για όλα, Πολιτική, κοινωνία και άλλα…
Μέσο e-mail έφτασε στα χέρια μου, το παρακάτω κείμενο, γραμμένο από το καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών κύριο…
Το παρακάτω άρθρο το έλαβα από ένα φίλο. Είναι τρομερά ενδιαφέρων και παρουσιάζει το οικονομικό πρόβλημα,…
Όταν βγαίνει στα κανάλια και δίνει, δήθεν, απαντήσεις επιπλήττοντας την κυβέρνηση για τις επιλογές της στο Τουρισμό… με πιάνει «ανατριχίλα»… κάτι μεταξύ εμετικής διάθεσης και νευρικού γέλιου…
Γιατί άραγε, πρέπει οι Βουλευτικές έδρες να κληρονομούνται; Τι λιγότερο μπορεί να ΜΗΝ έχει ένας άξιος νέος, ή νέα που, προσπάθησε ΜΟΝΟΣ του, που σπούδασε, δούλεψε, πήγε κανονικά φαντάρος ( σε περίπτωση νέου), από τον γόνο μιας πολιτικής οικογένειας, που έφαγε το σπρώξιμο της ζωής του… που πήγε στα καλύτερα κολέγια που σπούδασε απαίδευτα στα καλύτερα Πανεπιστήμια, και γύρισε, πέρασε μια στρατιωτική θητεία , ζάχαρη, σε Ναυτικό ή Αεροπορία, και κέρδισε μια βουλευτική έδρα, ή δημαρχιλίκη, ΜΟΝΟ για το όνομα…
Πόσο ηλίθιοι, μπορεί να είμαστε , όλοι εμείς, που ψηφίζουμε αβίαστα τους λεγόμενους κληρονόμους;
Πόσοι ηλίθιοι, μπορεί να είμαστε, που απαξιώνουμε νέους, με οράματα, και έργα, για να αναδείξουμε κληρονόμους αμφιβόλου ποιότητας…
Πριν σχολιάσω το όλο θέμα θα αρχίσω με μια ιστορία, που νομίζω ότι ταιριάζει με αυτήν την ενότητα.
Mε το που ανεβάζεις κάτι στο Ιντερνετ αυτομάτως παύεις να έχεις την κατοχή και τον έλεγχο αυτής της πληροφορίας. Οποιοσδήποτε μπορεί να την κατεβάσει, να την αποθηκεύσει και να τη διανείμει.
Επιστροφή μετά από πολύ δουλειά, επιστρέφουμε στη δράση. Μέσα στο καλοκαίρι προέκυψαν τόσα θέματα, τι να…
Παρακάτω υπάρχουν, μια επιστολή, που στάλθηκα από κάποιον Γερμανό πολίτη, ονόματι Walter Wüllenweber, και μια απάντηση…
Έλαβα το παρακάτω e-mail από ένα φίλο. Θεωρό ότι δίνει τη πραγματική διάσταση της παγκοσμιοποίησης. Απολαύστε…
Και φτάσαμε λοιπόν εδώ στο δια ταύτα.
Η ερώτηση που τίθεται, Πρώτη, είναι, «μα πως φτάσαμε εδώ;»
Πως μπορέσαμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο.
Θυμάμαι μια χώρα, πριν από 6 χρόνια, το 2004, που τα είχε όλα.
Τότε, όλα έδειχναν μια λαμπρή πορεία, ένα χρυσό μέλλον για αυτή την δύσμοιρη χώρα…
Όλος ο κόσμος είχε ως επίκεντρο του τη δική μας χώρα.
Επιλεκτική μνήμη επικρατή στη Ρηγίλλης…
Λένε: Δεν φταίμε εμείς, αλλά όλοι φταίμε …
Να θυμίσω λοιπόν, ότι ο κ. Καραμανλής, ο κουρασμένος ο 2ος, παρέλαβε μια χώρα, το 2004, η οποία ήταν:
Α) στις 20 καλύτερες οικονομίες στο κόσμο.
Β) είχε δύναμη και σθένος μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτό το απέδειξε βάζοντας την Κύπρο στην ΕΕ.
Γ) είχε 160 δις χρέος και ανάπτυξη που άγγιζε το 5%
Υπήρχαν προοπτική για περαιτέρω ανάπτυξη, δεδομένου των Ολυμπιακών Αγώνων, και όλων των χαρμόσυνων γεγονότων για την Ελλάδα.
Είμαστε πολίτες, ακούμε, ζούμε τη κατάσταση, η οποία είναι δραματική.
Αναμφισβήτητα, όλοι αγωνιούμε, όχι για το αύριο, αλλά για το σήμερα.
Ξυπνάμε το πρωί και αναρωτιόμαστε αν θα συνεχίσουμε να έχουμε δουλειά, αν αύριο θα έχουμε να πληρώσουμε το δάνειο μας την ασφάλειά μας, αν θα τα καταφέρουμε.
Αγωνιούμε τι θα αφήσουμε στα παιδιά μας και κάπου εκεί, ανάμεσα στην αγωνία και στις σκέψεις, κάνουμε το σταυρό μας, γιατί εμείς είμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση από άλλους.
Ακούμε για απολύσεις, για στάσης πληρωμών, ακάλυπτες επιταγές.
tanea.gr το άρθρο: « Σόιμπλε : Οι Γερμανοί φορολογούμενοι δεν θα πληρώσουν για την Ελλάδα». Ακόμα μια φορά οι Γερμανοί «φίλοι μας», τα γνωστά λαμόγια, που μίζωναν όλο τον κόσμο, μας δείχνουν έμπρακτα την συμπαράστασή τους… Αλήθεια έχουν αλλάξει οι Γερμανοί από το Β’ παγκόσμιό πόλεμο? Ο σωβινισμός υπάρχει?