39 χρόνια από τη εξέγερσή του Πολυτεχνείου.

Τα χρόνια πέρασαν, τα συνθήματα έμειναν διαχρονικά και σήμερα βγαίνουν και πάλι,  αλλά αυτή τη φορά, απευθύνονται στη γενιά που τα έβγαλε…

Αυτή η γενιά, «του Πολυτεχνείου» του 1973, είναι η γενιά που διαμόρφωσε την Ελλάδα., τα τελευταία, 39 χρόνια.
Η κατάσταση, που ζούμε σήμερα, είναι δημιούργημα, αυτής της γενιάς… της γενιάς της επανάστασης, της γενιάς που, που τότε, απαιτούσαν Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία…  της γενιάς των κυνηγημένων και των επαναστατών… παρέλαβαν την Ελλάδα στα χέρια τους και μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση… στη πτώχευση και τη «φτώχεια»…

39 χρόνια, γέμισε η Ελλάδα, διορισμένους ημέτερους στο Δημόσιο… η Παιδεία, όσο πάει και χειροτερεύει… Οι φοιτητές, ποιο πολύ δίνουν σημασία, στο κόμμα και στη παράταξή τους, παρά στις σπουδές τους… το άσυλο του Πολυτεχνείου, έγινε άσυλο για «κοπρόσκυλα» και όχι για φοιτητές αγωνιστές, που παλεύουν πραγματικά για ένα καλύτερο μέλλον…

39 χρόνια, παρεξήγησης… της Ελευθερίας… παρανόησης της Παιδείας… και αντί για ψωμί… ούτε ψίχουλο… πτώχευση σε όλα τα επίπεδα, τόσο στο οικονομικό όσο και στο πνευματικό…
Τα ανώτατα Ιδρύματα, αντί να παράγουν ελεύθερη σκέψη, παράγουν κομματικά και πολιτικά ανδρείκελα, εξαρτώμενα από τα κόμματα και τις εξωκοινοβουλευτικές φατρίες…
Οι Ιεροί  χώροι  της μόρφωσης, έχουν πάψει να παράγουν «Ελεύθερο Πνεύμα»… οι λίγοι τρομοκρατούν τους πολλούς  και οι πολλοί συμβιβάζονται με τη σκέψη ότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς…

39 χρόνια μετά, το αποτέλεσμα, μηδέν, τα πάντα είναι κατώτερα των αναμενομένων… Μηδέν Ψωμί , Μηδέν Παιδεία, Μηδέν Ελευθερία…. Σε τι σημείο,  φτάσαμε,  τη χώρα μας… ντρέπομαι…

Εδώ Ελλάδα, Εδώ Ελλάδα… ζητάει απεγνωσμένα Βοήθεια… και οι Επαναστάτες…μας τελειώσανε…