παρουσίαση

Ξεκινώντας το χώρο που, πάντα, σκεφτόμουν να φτιάξω,  αναρωτιόμουν με τι θα έπρεπε να ξεκινήσω.
Μα τι θα μπορούσε να ήταν καλύτερο από μια παρουσίαση του χώρου και ποιος είναι ο στόχος του.

Αυτός ο χώρος, θα είναι ένας χώρος έκφρασης, σχολιασμού, για το οτιδήποτε,  αλλά και σκέψεις, θα απευθύνετε προς ανθρώπους που θέλουν να εκφραστούν ελεύθερα αλλά και ευπρεπισμένα.
Η γνώμη είναι ελεύθερη, δεν σημαίνει ,όμως,  ότι και την ασπαζόμαστε.
Μπορούμε να σχολιάζουμε το οτιδήποτε αλλά και να δημιουργούμε θέμα από το μηδέν.
Καθημερινά θα γίνετε σχολιασμός της επικαιρότητας.
Θα ανοίγουν, όμως, και θέματα, ασχέτου επικαιρότητας, διατυπώνοντας και δηλώνοντας την άποψή μας, την εμπειρία μας, ακόμα και την καταγγελία μας.

Όπως προείπα σκεφτόμουν να ανοίξω αυτό το χώρο πολύ καιρό.
Το επάγγελμά μου είναι προγραμματιστής, αλλά ως συνήθως, δουλεύεις πάντα για τους άλλους και αμελής το δικό σου σπίτι.
Κατόρθωσα πάντως να κάνω την αρχή.
Ακλουθώντας την αρχή της ελευθερίας , δεν δέχτηκα να «μαντρωθώ» κάτω από τα κεκαλυμμένα, κοινωνικά δίκτυα, όπως Face book, Tweeter, κλπ.
Είμαι παλιός, και μπορώ να πω ότι έζησα την εξέλιξη  του Internet  από την  αρχή.
Έζησα αυτή τη θαυμάσια εμπειρία, της γέννησης ενός θαυμάσιου εργαλείου που πάνω από όλα «μύριζε» ελευθερία. Ελευθερία λόγου, γραφής, εικόνας, επικοινωνίας.
Από την αρχή, βέβαια, ο φόβος ήταν, πως θα μπορούσε να ελεγχθεί αυτός ο χώρος… πως μπορούσε να είναι υπό έλεγχο ένας αχανής χώρος, πως μπορούσαν να ελεγχθούν τα χιλιάδες e-mails, sites, servers, οι δισεκατομμύρια καθημερινές επικοινωνίες …  και το ερώτημα απαντήθηκε… μα με την παγίδα των κοινωνικών δικτύων.
Τώρα βέβαια δεν μπορούμε να μιλάμε για ελευθερία, στη πράξη,   μιλάμε για ελευθερία με χαλιναγώγηση, παρακολούθηση…  μιλάμε και καταθέτουμε άποψη και μας παρακολουθούν χιλιάδες μάτια και αυτιά…
Η απάντηση βέβαια των απανταχού φανατικών του είδους είναι…. Δεν υποχρεώνεται κανένας να μπει.. όλοι μπαίνουν με τη θέλησή τους…  αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι φίλοι μου… θα σας «τη σπάσω..» αλλά δεν είναι έτσι.  Γιατί οι πάντες, στη νέα γενιά αναγκάζονται να το κάνουν… υπάρχει ψυχολογικός πειθαναγκασμός, σπρώξιμο,  και θα εξηγήσω γιατί.
Η κόρη μου είναι 9 ετών, ήδη γνωρίζει αρκετά πράγματα για υπολογιστές, αλλά ακόμα δεν την έχω βάλει στο βαθύ και αχανή κόσμο του Internet.  Πίστευα και πιστεύω ότι πρέπει να έρχονται όλα με την ώρα τους. Πως θα μπορείς να διαχειριστής έναν υπολογιστή αν δεν τον γνωρίζεις.   Ήρθε λοιπόν και με ρώτησε τι είναι το face book, προσπάθησα να της εξηγήσω με απλά λόγια.  Κατόπιν την ρώτησα πως άκουσε για το Face book και μου απάντησε ότι το συζητάνε οι συμμαθήτριες της.
Οι συμμαθήτριες λοιπόν της κόρης μου, που δεν γνωρίζουν πώς να ανοίξουν τον υπολογιστή έχουν φτιάξη προφίλ στο face book με τη βοήθεια μεγαλυτέρων παιδιών ή και τον γονιών τους, που το πρώτο που τους έμαθαν είναι πώς να εκτεθούν στο κόσμο του διαδικτύου…  και όχι πως θα προστατευθούν… Έτσι έρχεται η σειρά τους να «την πουν» στη κόρη μου, αλλά και σε κάθε  άλλο παιδί του σχολείου  που δεν γνωρίζει τι είναι το Face book… ότι και καλά είναι κατιτίς παραπάνω… είναι ποιο «ψαγμένα» παιδιά, γιατί έχουν προφίλ, δεν πειράζει που δεν γνωρίζουν τα «στραβά τους» από υπολογιστή…   Έτσι ερχόμαστε σε έναν ψυχολογικό πειθαναγκασμό σε όλα αυτά τα παιδιά που δεν έχουν profile στο Face book, να φτιάξουν  και αυτά….

Έρχονται στιγμές που αναρωτιέμαι, αν θα υπήρχε γονιός που θα έστελνε μόνο του, ένα  8χρονό ή 9χρονο παιδί σε μια καφετέρια ή σε μια pub… είμαι σίγουρος πως όχι… Παρόλα αυτά όμως δέχονται να εκθέτουν τα παιδιά τους και το χειρότερο… χωρίς κανέναν έλεγχο.

Εν πάση περιπτώσει, ειλικρινά θλίβομαι, που ένα τέτοιο όμορφο  εργαλείο που εκφράζει την ουσία της ελευθερίας, το κλείσαμε μέσα σε στεγανά ή όπως συνηθίζω να λέω φτιάξανε στάβλους για να μας σταβλίσουν, να μας ελέγχουν, να μας παρακολουθούν, να μας αναλύουν μεθοδικά, τι ώρα κοιμόμαστε τι ώρα τρώμε, τι τρώμε, τι πίνουμε… κλπ, κλπ.

Δηλώνω ως επαγγελματίας του WEB ότι δεν πρόκειται να υποκύψω και θα συνεχίσω να είμαι ελεύθερος μέσα στο κόσμο του Internet, ακόμα και αν μείνω μόνος  μου, που δεν είμαι.
Ο χώρος μου είναι χώρος ελευθερίας , χωρίς στάβλους, χωρίς δηλώσεις χωρίς περιφράξεις.
Αυτός είναι ο χώρος του Καριδάκη και έτσι θα μείνει, ελεύθερος για όλους και θα συνεχίσει να μένει έτσι ακόμα και αν διαβάζω μόνο εγώ αυτά που γράφω.