Μα πως φτάσαμε εδώ;

Και φτάσαμε λοιπόν εδώ στο δια ταύτα.
Η ερώτηση που τίθεται,  Πρώτη, είναι, «μα πως φτάσαμε εδώ;»
Πως μπορέσαμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο.
Θυμάμαι μια χώρα, πριν από 6 χρόνια, το 2004, που τα είχε όλα.
Τότε, όλα έδειχναν μια λαμπρή πορεία, ένα χρυσό μέλλον για αυτή την δύσμοιρη χώρα…
Όλος ο κόσμος είχε ως επίκεντρο  του τη δική μας χώρα.
Επιτυχίες παντού, εξωτερική πολιτική, οικονομία, πολιτισμός, αθλητισμός.
Χρυσές πρωτιές παντού…
Επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο εκδήλωναν ενδιαφέρων για επενδύσεις στην Ελλάδα, ο Έλληνας είχε αρχίσει πλέον να ονειρεύεται ένα λαμπρό μέλλον, για αυτόν και τα παιδιά του…
Το μόνο που χρειαζόταν πλέον ήταν μια καλή αναδιάρθρωση του Δημοσίου, μια Μεταρρύθμιση προς το καλύτερο, για όλους τους τομείς, γιατί, τότε, η Ελλάδα είχε όλα τα προσόντα να τα κάνει μόνη της  και όχι να της τα επιβάλουν.
Τότε είχε όλη τη δύναμη να προχωρήσει σε βαθιές τομές, όπου πλέων θα έφερναν την Ελλάδα σε κορυφαίες θέσεις στο κόσμο στα πάντα.
Οποιοσδήποτε νεοεκλεγείς Πρωθυπουργός, σε οποιαδήποτε χώρα  έχει ως όνειρο να παραλάβει εύρωστη οικονομία, με δείκτες υψηλής ανάπτυξης, ισχυρή εξωτερική πολιτική, κλπ.

Όλα αυτά τα έλαβε ο Κώστας Καραμανλής, παρέλαβε μια χώρα που έτρεχε με ανάπτυξη που άγγιζε το 5%, χαμηλά επιτόκια, άπλετο χρήμα, δανεισμός που έφτανε το 70% του ΑΕΠ, πολλή χαμηλότερο από χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία.
Αυτό που έπρεπε, απλά, να κάνει , ήταν Μεταρρυθμίσεις, να κάνει τομές  στο Δημόσιο τομέα, να αναπτύξει τα καλά και να γκρεμίσει τα κατεστημένα.
Με το καλημέρα, όμως, όλα τα όνειρα έσβησαν.
Αυτοί που ήταν γνώστες, κατάλαβαν αμέσως ότι η αρχή όχι μόνο ήταν «στραβή» αλλά και άσχημη.  Όλοι κατάλαβαν ότι το βαθύ κράτος, που είχε αρχίσει να γκρεμίζετε με το ΑΣΕΠ, επέστρεψε βαθύτερο, όσα είχαν μισό-γκρεμιστεί  ξαναγύριζαν δριμύτερα…

Το πρώτο γκρέμισμα έγινε με την περιβόητη Απογραφή… Εθελοντικά και χωρίς να υπάρχει λόγος ουσίας, πλην Ρεβανσισμού, απλός αλλάξανε τον τρόπο υπολογισμού των αμυντικών δαπανών της χώρας, αυξάνοντας το έλλειμμα τεχνικά και μόνο.
Για να γίνει ποιο σαφή το μέγεθος της προδοτικής ανοησίας της απογραφής θα δώσω ένα παράδειγμα.
Ας υποθέσουμε ότι παραγγέλνουμε ένα αυτοκίνητο. Όμως το αυτοκίνητο θα το παραλάβουμε μετά από ένα χρόνο και η συμφωνία είναι ότι θα πληρωθεί με την παραλαβή.
Στον οικογενειακό μας προϋπολογισμό, βέβαια, θα μπει, τη χρονιά που θα βγουν από τη τσέπη μας.
Αυτό είναι λογικό για εμάς, τον απλό κόσμο, αλλά όχι για το κύριο Κώστα Καραμανλή και τον κύριο Αλογοσκούφη που αποφάσισαν ότι θα έπρεπε να μπει στο προϋπολογισμό του έτους που ΈΓΙΝΕ η παραγγελία…
Έτσι μπήκαμε σε επιτήρηση ΕΘΕΛΟΝΙΚΑ…

Το δεύτερο γκρέμισμα, έγινε με την λυσσαλέα προσπάθεια να καταργηθεί το ΑΣΕΠ.
Στην αρχή έγινε  προσπάθεια για αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά λόγο ότι δεν συμπλήρωναν τον απαραίτητο αριθμό βουλευτών, και δεν υπήρχε καμία συναίνεση από  κανένα πολιτικό κόμμα, αυτή η ιδέα εγκαταλείφτηκε… έτσι υπήρχε μόνο μια οδό, να το απαξιώσουν και έτσι σταμάτησαν  τους διορισμούς μονίμου προσωπικού και γέμισαν το Δημόσιο με συμβασιούχους και Stage.

Το τρίτο γκρέμισμα ήρθε με την τεχνική  πάλι αύξηση  του ΑΕΠ κατά 25% μέσα σε ένα βράδυ.. Πως? Με το να βάλει μέσα στο προϋπολογισμό όλο το μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί στην Ελλάδα…

Και το τέταρτο και τελευταίο γκρέμισμα έγινε με όλα αυτά τα σκάνδαλα, 56 τον αριθμό, που έγιναν μέσα σε 6 χρόνια.
Αυτό το τελευταίο απέδειξε ότι  το βαθύ και απεχθές κράτος επανήλθε δριμύτερο..  επανήλθε διψασμένο και πεινασμένο, κατασπαράζοντας ότι απέμεινε…

6 χρόνια πέρασαν, στην ουσία χωρίς να κυβερνάτε το κράτος, φόροι δεν εισπράττονταν, μετατάξεις ημετέρων, απαξίωση των οργανισμών,  απαξίωση της αστυνομίας και των σωμάτων ασφαλείας, απαξίωση των οργανισμών και του Δημόσιου τομέα, κατάντια για όλη τη δημόσια ζωή που έφτασε σε επίπεδα δεκαετίας 70, όπου τα πάντα έπαιρναν και έδιναν μέσο γνωστόν..

Θα βρεθούν λοιπόν κάποιοι και θα μου πουν, επί ΠΑΣΟΚ δεν γίνονταν αυτά.
Και η απάντησή μου είναι ΝΑΙ, γινόντουσαν, αλλά όμως έγινε μια σημαντική προσπάθεια, κυρίως δημιουργώντας το ΑΣΕΠ.
Η κυβέρνηση Καραμανλή ψηφίστηκε για να φέρει το καλύτερο, να διορθώσει λάθη και να φέρει την αλλαγή και τις Μεταρρυθμίσεις  που χρειαζόταν η Ελλάδα.
Είχε όλα τα εργαλεία στα χέρια του και όλες τις προοπτικές.
Δεν υπάρχει φταίμε όλοι, υπάρχει Φταίμε όσοι ψηφίσαμε δις την κυβέρνηση Καραμανλή, που ενώ είδαμε το πόσο άχρηστη ήταν την ψηφίσαμε και την ξαναψηφίσαμε.

Τώρα, για το μόνο που θα ζητούσα από το Καραμανλή θα ήταν να με συμβουλέψει για καμιά καλή Ταβέρνα…